- Views 1494
- Likes
De fotoshoot gisteren was een unieke ervaring; heel erg leuk maar ook zo confronterend…
Met een professionele fotograaf met zijn toestel op statief zijn we samen Nijmegen in gegaan om de mooiste plekjes vast te leggen op de gevoelige plaat. Voor de fotogeniekste shots op de Waalkade en in het altijd prachtige Kronenburger Park. Maar dat pakte toch wat anders uit dan ik me had voorgesteld…
Nadat ik een tikje nerveus mijn tekst had ingesproken voor het crowdfundfilmpje, dat binnenkort op Voordekunst te zien zal zijn, bedacht ik vol goed moed dat mijn aandeel er nu op zat. Nu hoefde ik alleen nog maar van de zijlijn aan te wijzen wat ik de mooiste plaatjes vond, als tussenshots in het filmpje. Dacht ik tenminste. Maar Mario Ruiz, de artistieke fotograaf, zag dat heel anders. ‘Jij bent de schrijfster, dus jij moet wel degelijk in beeld’ zei hij terwijl hij mij overtuigend aankeek. Er viel niet aan te ontsnappen, ondanks mij zwakke protest. Een artiest spreek je tenslotte niet tegen…. ‘Echt? Moet dat?’ Hij knikte zelfverzekerd. Daar ging ik dus, braaf staan en lopen waar hij aanwees, in de hoop dat hij toch vooral het park zou filmen en zo min mogelijk mijzelf in beeld zou brengen…
Herkennen jullie dat? Dat je alles op de foto wilt behalve jezelf? Ik had nog wel speciaal nieuwe laarsjes gekocht met een hoge hak. Prachtig ja, maar niet als je op van die wankele waalsteentjes moet lopen voor de camera… Waarom had ik niet gewoon sneakers aangetrokken? Of slippertjes desnoods?
Ik heb het eindresultaat nog niet gezien; hij moet tenslotte eerst knippen en plakken en dan alles aan elkaar monteren. Wat dat betreft lijkt het precies op wat ik zelf doe als ik schrijf, bedenk ik me, nu ik deze regels neerpen. Alleen heb ik nu niet in de hand wat jullie daar straks van zullen zien. Dus geloof me, ik ben nog veel benieuwder naar het resultaat dan jullie. Maar we zullen nog even moeten wachten tot het zover is.
In de tussentijd houd ik jullie graag op de hoogte van mijn vorderingen en strubbelingen tijdens de laatste fase van het boek. Vooral die laatste zijn er genoeg! Ik vind het echt te gek dat jullie met mij meelezen, bedankt daarvoor, en tot de volgende post!