- Views 1169
- Likes
Een van mijn eerste herinneringen aan het sinterklaasfeest dateren uit mijn tijd op de kleuterschool in Eindhoven.Dat was destijds nog een apart schooltje voor vier, vijf- en zesjarigen, geleid door nonnen in een lang habijt, die de wind er goed onder hielden. Op internet vond ik wat foto’s terug van dat inmiddels afgebrande schooltje, en wat reacties van kinderen die er toen ook naar school gingen. Ik was niet de enige met nare herinneringen aan het bewind van de nonnen!
Het was begin december, een paar dagen voor het Sinterklaasfeest. Ik was pas 4 jaar oud, toen zich een voor mij volkomen onbegrijpelijke gebeurtenis voordeed in mijn jonge leventje, die een onuitwisbare indruk op me maakte…
Samen met vriendjes uit de straat zat in de klas op mijn stoeltje, en we moesten muisstil zijn. Met mijn gezicht op mijn arm liggend glimlachte ik naar mijn vriendje Roger, die tegenover mij zat. Ik was me niet bewust van de ruisende rokken van de non, die gehaast op me af kwam. Haar boze woorden gingen langs mij heen, dat kon immers niet voor mij zijn. Maar instinctief wist ik wel dat je vooral je mond moest houden als ze boos was.
Maar opeens stond ze naast me, torende hoog boven me uit en voor ik het wist kreeg ik een draai om mijn oren. Compleet ontsteld keek ik haar met grote ogen aan. Ik had niets gedaan! Ik had niet gepraat! Maar blijkbaar dacht zij er anders over. ‘Stil zijn, had ik gezegd’, baste ze nijdig. De tranen schoten in mijn ogen, maar ik durfde niets te zeggen, ik voelde mijn oor nog nagloeien van de pets die ze me had gegeven.
Toen de klas uitging, en alle kinderen naar buiten mochten, kreeg elk kind een speculaaspop uitgereikt. Maar de non sloeg mij over, ik had het niet verdiend, beet ze me toe. Ontsteld liep ik naar buiten. ‘Wil je een stukje van mijn koek?’ vroeg een van mijn klasgenootjes lief. Maar ik schudde mijn hoofd, ik was te trots en te teleurgesteld om een ‘stukje koek’ aan te nemen. Ik wilde een héle pop, net als alle kinderen. Thuis troostte mijn moeder me en gaf me een speculaasje. Maar het bittere gevoel van onrecht bleef me, niet alleen die dag, nog heel lang bij.